به نام آنکه جریان زندگی را جاری ساخت.
به نام آنکه به زندگی روح داد ، امید داد ، راهنما داد. (حضرت محّمد ص )
به نام آنکه شادی و غم ، تلخ و شیرین و خوب و بد را در کنار هم افرید. بعضی احساس ها را مکمل هم و بعضی ها را متضاد آفرید.
زندگی زیباست ، اگر به آن زیبا بنگری ، اگر آن را زیبا و پر محتوا تصور کنی ، اگر با آن همگام شوی ، اگر آن را به درست درکش کنی.
در این زندگی پر پیچ و خم ، قلب آدمی باید مملوح از شجاعت و شکیبایی باشد. زندگی را در آغوش بگیر وقتی با آن قهر کردی ، وقتی به آن شک کرده ای ، وقتی امیدت نسبت به آن سرد شده است.
او را در آغوش بگیر و به آن دست دوستی بده ! ! !
سر نوشت را با کمال میل بپذیر : اگر آن را قبول کنی حتما می توانی به هر شکلی که دوستش داری تغییرش دهی.
هیشه در زندگی اقیانوس باش اگر نتوانی اقیانوس باشی ، دریا باش اگر نه ، رودخانه باش ، و اگر نمیتوانی رودخانه باشی ، نهری کوچک باش ، اما هیچ وقت مرداب نباش : نهری باش جاری ، زلال ، مهربان و با جوشش زیبایت ، زندگی را به همه هدیه کن : چون وقتی حرکت میکنی ، هم زنده ای و هم به دیگران زندگی میدهی. سبزه های کنار نهر را دیده ای چه زیبا چشم را نوازش میدهند و ماواری پروانه های لطیف و زیبا هستند ، این ها به خاطر سخاوت و مهربانی نهر کوچک ، اما جاری است. پس تو هم با السام از این نهر کوچک ، جاری شو و بدان خداوند عالی مرتبه در همه حال با توست...
با تشکر از دوست عزیزم مبینا منتظریان که این مطلب را در اختیار من گذاشت.